منبع:
واقعیت این است که نانهای تولیدی در کشور ما معایب متعددی ندارد .وحقیقت این است که این کشور کهن با آن سابقه درخشان نباید نانش ایراد داشته باشد.
وضعیت نان ما در کشور بسیار اسف بار است از75 هزار واحد نانوائی در کشور 40 ٪ لواش(نه زمان پخت مناسبی دارد نه تخمیر کافی ودر شهر بزرگ تهران همه می گویند نمی شود نان بدون جوش بپزی!) 25 ٪ بربری (زمان پخت وتخمیر خوبی دارد فقط آردش سفید است وزود نانش سفت می شود)25 ٪ تافتون (یاتافتون تنوری است یا ماشینی کههردودرسراشیبی سقوط قرار گرفته ونه تنها زمان پخت وتخمیر مناسبی ندارن بلکه بطرف آرد 18 درصد در حال سقوط هستند) .5٪ سنگک( ساله قبل بهترین نان کشوربود ولی امروز بدترین نان کشور شده چون از آرد های سفیدی استفائه می کند که نانوایان بربری وفانتزی مصرف می کنند به همین دلیل نانهایشان سفت ولاستیکی می شود وهیچ ارزش غذائی ندارد) و 5٪نان فانتزی وصنعتی هستند. این یعنی 95 مردم ما طرفدار نان سنتی هستند هرچند دولت قبلی تلاش کرد نان کشور را صنعتی سازد نتوانست قرار بود تا پایان سال 94 حدود 40٪ نانهای ما صنعتی باشد ولی 4 ٪ هم محقق نشده است واین یعنی شکست نان صنعتی در ایران! یعنی ایرانیها نان سنتی را بر نان صنعتی وفانتزی ترجیح می دهند !
چه باید کرد؟
آیا باید همچنان برطبل بد گوئی علیه نان سنتی بکوبیم یا در صد رفع معایب آن بکوشیم؟
استراتژی ما درباشگاه نان کامل تلاش برای رفع معایب نانهای سنتی است نه بدگوئی علیه آنها!
